M.H. Vesseur, auteur
Welkom op mijn website. Ik heb de deuren naar een andere wereld opengezet, misschien in mijn onderbewuste, misschien ergens anders. Kies je eerste deur via een van de knoppen in het menu en geniet. Ondertussen ben ik vermoedelijk aan het schrijven ergens achter een van mijn deuren... Veel plezier! M.H. Vesseur
'With my voice I am calling you' —Nick Cave
Een review van Schetsen van een wereldwijde Christo en Jeanne-Claude
'Een speculatieve-fictieverhaal over landschapskunst uit handen van de beroemde kunstenaars, die over een reusachtige afstand tentdoek spannen over de Sahara. Zo blokkeren ze niet alleen de zon, maar creëren ook een broeikaseffect met klimaateffecten op de biosfeer van de woestijn — met in potentie wereldwijde impact. Een interessant stuk dat SF-speculatie combineert met artistieke elementen, en daar een mooi effect mee bereikt.' Daniel Haeusser in de Skiffy & Fanty podcast over de publicatie in Unfit Magazine.
Een graphic novel van twee pagina's
Tekeningen © Martien Bos
Martien Bos bewerkte mijn verhaal Impromptu III tot een graphic novel van twee pagina's, met dit bijzondere resultaat. Klik op de button om de complete graphic novel te bekijken.
Nog een review
‘Neem het verhaal In Snuff Park van Martin Vesseur. In een filmische structuur wordt de lezer een satirische blik op de voyeuristische maatschappij van nu gegund. De opzet heeft wat weg van Tarantino's Pulp Fiction en zou met wat goede wil vergeleken kunnen worden met Vernon God Little van DBC Pierre. Maar waar het vooral in uitblinkt is in originaliteit en eigentijdsheid.’ Matthijs Schiffers, Lava 10.3.
OK, nog een review
‘BUT! Suprisingly there’s two fun stories (yes fun, the word that can under no circumstance be connected to literature, that only dumb people would use, people without sensibilities, who do not appreciate the literary value of a story, and only like it vulgar). In the story ‘F*cking sumo’ by Martin Vesseur the protagonist welcomes us to his website. He starts chattering, but soon mentions his – great word! – pijnwee [translated: a crossing between ‘pain’ and ‘homesick’, meaning ‘longing to go back to the pain’] Soon followed by titles such as ‘My tattoos’, ‘My piercings’ and ‘My forked tongue’.’ Sander Pleij, Vrij Nederland
Een fragment
We denken met warme gevoelens terug aan de Narcist Goeroe, een van de meest controversiële mensen van de eeuw, die beweerde dat hij een manier had gevonden om een perfecte wereld te scheppen en die, in zekere zin, nog altijd onder ons is.
Ergens achter de zandduinen zweeft hij op sterk water in een doorzichtige cylinder. De geslepen wanden van zijn glazen doodskist vergroten door hun lenswerking zijn gestalte. Het felle zonlicht en de opstijgende waterdampen van de woestijn projecteren zijn beeltenis hoog in de lucht. Reeds op tientallen kilometers afstand geniet de bedevaartganger van de minzaam torenende figuur boven de woestijn.
Uit het korte verhaal Narcist Goeroe. Gepubliceerd door Lava.
OK, nog een fragment
Ik zweer je dat ze als ze niet werkt in een leren pak op een Harley Davidson zit, misschien bij een getatoeëerde man achterop. 's Avonds zuipt ze kerels onder tafel. Seks met haar ruikt naar hooi. Ze heeft ook een grote mond.
'In je auto geslapen?'
'Waarom denk je dat?'
'Je ziet eruit als iets wat de kat mee naar binnen heeft genomen,' zegt ze met twee armen op tafel en haar ogen op mij. 'En je stinkt.'
'Wat zal ik me hier thuis voelen,' zeg ik.
Uit het korte verhaal Smerige dagen. Gepubliceerd door De Brakke Hond.
Laatste dan
Haar eieren met spek zijn aan het verteren. Daarna weer koffie. Tijdens die kop schrik ik op, de deuren van het wegrestaurant worden opengeschopt. Er staat een man met dik rechtopstaand haar, de armen horizontaal om de deuren open te houden. Een ijzige wind komt binnen. Zijn lange jas klappert.
'Dames en heren, Elvis heeft het gebouw verlaten,' roept hij luid door het wegrestaurant.
Uit het korte verhaal Smerige dagen. Gepubliceerd door De Brakke Hond.